W 1895 roku przebywał w Warszawie, a po otrzymaniu stypendium Akademii Umiejętności - w Paryżu, gdzie kontynuował studia i pracował w Bibliotece Polskiej. Po powrocie osiadł w Toniach, następnie w Bronowicach Małych pod Krakowem (w Rydlówce). W 1900 r. ożenił się z córką miejscowego chłopa, Jadwigą Mikołajczykówną, a wydarzenie to stało się kanwą sztuki S. Wyspiańskiego Wesele (wystawione 1901, Rydel był prototypem Pana Młodego). W latach 1904-1905 współpracował z krakowskim Teatrem Ludowym. W 1907 odbył podróż do Grecji. Prowadził wykłady o sztuce w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Podczas I wojny światowej przebywał okresowo w Pardubicach i Pradze. 1915-1916 dyrektor Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie. Pisywał wiersze liryczne w stylu Młodej Polski, nawiązujące do motywów ludowych i antycznych, np. Poezje (1899, wydania rozszerzone 1901, 1909). Ceniony w swojej epoce dramaturg, rozpoczął twórczość od jednoaktówek (np. Matka 1893), rozgłos przyniosła mu baśń dramatyczna Zaczarowane koło (wystawiona 1899, wydana 1900), następnie widowisko jasełkowe Betlejem polskie (wystawione 1904, wydane 1906) i trylogia historyczna Zygmunt August (wystawiona 1912, wydana 1913). Także poematy bajeczne, jak: Pan Twardowski (1906), Madejowe łoże (1909), szkice historyczne, m.in.: Awanturnik XVIII wieku, książę "Denassów" (1903), Królowa Jadwiga (1910), opowieści o starożytnej Grecji Ferenike i Pejsidoros (1909). Ceniony tłumacz literatury antycznej i epopei T. Tassa Gofred albo Jeruzalem wyzwolona (1903).

Lokalizacja: Pas Ka grób rodzinny Rydlów i Sedlmajerów (mapka)

Na zdjęciu grób, w którym pochowany został Lucjan Rydel.